ทฤษฎีโลกไม่กลม ep.19

"งั้นเราไปต่อกันที่บ้านนะคะ คนดี"
.
.
.
.
   หลังจากที่เท็ดอุ้มคนตัวเล็กอ้อมมาทางหลังบ้านพักเพื่อหลีกหนีเพื่อนๆที่ยังคงนั่งสังสรรค์กันอยู่ มาจนถึงห้องนอนของคนตัวเล็ก เขาก็วางคนตัวเล็กลงบนเตียงและตามขึ้นไปคร่อมไว้ทันที


"พี่เท็ด..."


"หืม ว่าไงคะ"


"หนูว่า"


"ว่า?"


"ไว้วันอื่นดีไหม"


"วันนี้แหละค่ะ พี่ไม่ไหวแล้วนะเต้ย"


"หนู.." ร่างสูงไม่รอให้คนใต้ร่างของเขาพูดต่อก็กดจูบลงไปและดูดดึงริมฝีปากนั้นอย่างเอาแต่ใจ จนเต้ยต้องร้องประท้วงออกมา


"หนูว่า.." เมื่อร่างหนาผละออก คนตัวเล็กก็เหมือนมีเรื่องจะพูดอีก แต่ยังไม่ทันได้พูด ร่างสูงก็กดจูบลงมาอีกครั้งและอีกครั้ง


"เต้ยรู้มั้ย"


"..."


"ทุกครั้งที่เต้ยพูดว่าหนู พี่อดใจไม่ค่อยไหวเลย"


"พี่อยากจูบหนูทุกครั้งที่หนูพูดแบบนี้"


"..."


"ถ้าวันนี้เต้ยจะห้ามพี่อีก เต้ยก็ใจร้ายมากเลยนะ"


"ตลอดเวลาที่เต้ยไม่คุยกับพี่ พี่รอเต้ยมาตลอด พี่อยากจับมือ อยากกอด อยากจูบ อยากทำมากกว่านี้"


"เต้ยปล่อยให้พี่อดทนมาตั้งนาน อย่าใจร้ายกับพี่เลยนะคะ"


   เมื่อพูดจบเขาก็จูบลงไปที่ริมฝีปากนุ่มหยุ่นของคนตัวเล็กอีกครั้ง ลิ้นร้อนไล่เลียริมฝีปากนั้นเพื่อต้องการให้คนตัวเล็กเผยอริมฝีปาก และคนตัวเล็กก็ตอบรับมันอย่างดี ลิ้นร้อนค่อยๆแทรกเข้าไปในโพรงปากและไล่สำรวจไปทั่วเก็บเกี่ยวความหวานในปากนั้น
 

   มือหนาค่อยๆลูบไล้ไปตามผิวเนียนไปจนถึงหน้าอกจนเสื้อเลิ่กขึ้นไปสูงจนร่างหนาเห็นว่าเสื้อตัวนี้เกะกะเต็มทนจึงถอดมันออกรวมถึงถอดเสื้อของเขาออกด้วยเช่นกันเหลือแต่ท่อนบนที่เปลือยเปล่าที่สาวน้อยหนุ่มน้อยต่างหลงไหล


   เขาใช้สันจมูกโด่งซุกไซร้ไปตามซอกคอขาวเนียนและพรมจูบไปตั้งแต่ลำคอ ต่ำไปเรื่อยๆ ทำเอาคนใต้ร่างของเขาสะดุ้งเป็นระยะๆ


"พร้อมยังคะเต้ย" ร่างสูงกระซิบข้างใบหูของร่างบางที่ตอนนี้กลายเป็นสีแดงไปแล้ว พร้อมกดจูบลงไป


   เมื่อได้รับการตอบรับโดยการพยักหน้าเบาๆ เขาก็จัดการถอดกางเกงและกางเกงชั้นในของคนตัวเล็กออกทันที


"อ๊ะ" เต้ยร้องออกมาเมื่อคนเป็นพี่สอดนิ้วเข้ามาทางช่องทางด้านหลังโดยที่เขายังไม่ทันได้ตั้งตัว


   จากที่ใส่เข้าไปเพียงหนึงนิ้ว เขาก็เพิ่มเป็นสองและสามนิ้วและขยับเข้าออกเบาๆ พร้อมกับรูดรั้งแก่นแกนของร่างเล็กไปด้วย


   และเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กคุ้นชินกับนิ้วของเขาและเริ่มจะไม่ไหวแล้ว เขาก็จัดการถอดเสื้อผ้าชิ้นที่เหลือของเขาออกและโยนลงพื้นอย่างไม่ใยดี ก่อนจะสอดใส่แท่งร้อนของเขาเข้าไปจนสุดในทีเดียว


"อ๊าาาาา" คนตัวเล็กร้องออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาเพราะความเจ็บปวดทางช่องทางด้านหลัง


"เจ็บหรอคะ ถ้าเจ็บก็จิกพี่ไว้ได้นะ" เขาขยับแท่งร้อนนั้นเข้าออกอย่างช้าๆเพื่อไม่ให้เด็กน้อยของเขาเจ็บจนเกินไป และก้มลงไปจูบซับน้ำตาให้


"อึกก เจ็บ..หนูเจ็บ" เท็ดนำมือไปสอดประสานไว้กับคนตัวเล็กเมื่อรู้ว่าให้ตายยังไงคนตัวเล็กก็ไม่ยอมจิกที่แผ่นหลังของเขาแต่กลับกำมือไว้แน่นเพราะกลัวเขาเจ็บ


"อ๊ะ...อ๊าาาา  พี่..ท..เท็ดด อ๊าาาา"


   เสียงครางกระเส่าของเต้ยทำเอาคนที่อยู่ด้านบนฟุ้งซ่านไปยิ่งกว่าเดิม เขาขยับเร็วและแรงขึ้นโดยไม่ลืมใช้มือหนาของเขารูดรั้งแก่นกายของคนตัวเล็กไปด้วยเพื่อให้ไปถึงฝั่งฝันพร้อมกัน


   แต่แล้วเขาก็หยุดเสียดื้อๆจนคนตัวเล็กที่เกือบจะถึงฝั่งฝันแล้วช้อนสายตาขึ้นมามอง


"เต้ยรักพี่ไหมคะ"


"พี่เท็ดอย่าพึ่งหยุดได้ไหม"


"ถ้าไม่ตอบพี่ไม่ต่อนะ"


"รัก.."


"อะไรนะ" เท็ดยังคงแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน


"หนูรักพี่เท็ด"


   หลังจากได้ยินคำตอบที่พึงพอใจ คนเป็นพี่ก็ขยับสะโพกเข้าออกช้าๆอีกครั้งเหมือนเป็นการแกล้งคนตัวเล็กที่ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่ไหวแล้ว

"พ..พี่เท็ด"


"เร็วอีกได้ไหม.."


"แรงกว่านี้ได้ไหม.."


   ได้รับคำเชิญชวนขนาดนี้ประกอบกับใบหน้าที่บ่งบอกว่าต้องการเขาแค่ไหนในตอนนี้ มีหรือที่คนฟังจะทนไหว เขาขยับเข้าออกเร็วและแรงขึ้นจนคนตัวเล็กร้องขึ้นมาครางขึ้นมาอีกครั้ง


"อะ  อ๊ะ.. ม..ไม่ไหวแล้ว"


   น้ำสีขาวขุ่นก็ถูกปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องของร่างสูง เท็ดยังคงขยับแก่นกายของเขาอยู่ในตัวของเต้ยและเพียงไม่นานมันก็ถูกปลดปล่อยออกมาเช่นกัน


"พี่รักเต้ยนะ" เท็ดพูดและจูบไปที่ขมับชื้นเหงื่อของคนตัวเล็กที่ตอนนี้หมดแรงและหลับไปเรียบร้อยแล้ว


"ทำไมน่ารักขนาดนี้วะเต้ย"


"แล้ววันอื่นพี่จะอดใจไหวได้ไงบอกพี่ที"



------------------------------------------------

อดไม่ไหวก็ไม่ต้องทนนะคะคุณเท็ด